You Cannot Download this book untill you login but you can read it .

---

Login Register

nake ba, kuma ba wani ne ya ɗauke ni aiki ba balle a tuhume ni"

Murmushi Khalil ya yi, yana jinjina hali irin na Mai awara, ya ɗan sosa kai ya ce "Haka ne, am sorry"
"Yawwa dama ina nemanka" tai maganar tana saka hannu a jakarta.
Khalil ya ce "Kina nemana kuma? Allah ya sa ba laifi na miki ba"
Ɗari biyar ta miƙo masa tana faɗin "Karɓi canjinka da ka tafi ka bar mini ranar"
"Ai ba bashi bane, kyauta na baki".
"Ai bance maka ina buƙata ba, ka karɓi canjinka".

Khalil ya ce "Ai kyauta na baki, kuma ba kyau mayar da kyauta".
"Meye tsakanina da kai, da haka kurum zaka bani kyautar kuɗi"
"Alkhairi ne tsakanina da ke. Naga kamar gida zaki tafi, ko zamuje in sauke ki?"
"Malam ka karɓi kuɗinka, zan tafi dare nayi"
"Da ban dawo ba ya zaki?".
Ƙoƙarin saƙala masa kuɗinsa take a hannunsa da harɗe a ƙirjinsa. Ja da baya yayi yana kallonta tare da sakin murmushi ya ce "ke dai kin fiye gaddama, dama zuwa na yi in ganki, kuma na sai awara, tun da ban samu awara ba na samu ganinki, shikenan, ki gaida gida" galala ta tsaya tana kallon Ikon Allah, Khalil kuma yayi gaba abin sa yana jin wani nishaɗi da ya rasa na menene.
Yana tafe a mota yana tuna yadda tai kicin-kincin da rai tana bashi kuɗinsa, sam bai gaji da ganinta ba, amma ya lura ba ta son takura, magana kuma na bata wahala, shiyasa ya tafi ya ƙyaleta.
Shiru yayi yana tunanin menene haka yake ji game da yarinyar nan? Wani irin baƙon al'amari yaji yana ratsa zuciyarsa, duk Hafsa daga gaban kaskon wuta ta tashi, ƙamshin turarenta ya haɗe da ƙaurin mai da na hayaƙi, amma a hancin Khalil ƙamshi ya bashi mai daɗin gaske.

Amina kuwa zuwa makaranta ya kankama, dan ta gane hanya, Baba ne yake bata kuɗin mota, ta hau abin hawa ta tafi, idan an tashi ma ta taho gida.
Kullum da kiran sallar farko, Amina idan ta tashi bata komawa, duk wani aiki da zata yi, sai ta tabattar ta yi shi, har karin kumallo sai ta dafa, ta gyara ko ina sannan take shiryawa ta tafi makaranta.

Sati ya shuɗe kusan kwanaki takwas, Yazeed bai dawo Makaranta ba, gaba ɗaya hankalin Fadila a tashe yake, dan ba wanda ya san gidan su Yazeed balle a samo information akan halin da yake ciki, gashi wayarsa ba ta shiga sam.
Fadila Addu'a take, da fatan Allah ya sa ba mutuwa yayi ba, dan da ƙyar in ta tambayi malamai ba a ce tayi azumi sittin ba, saboda abin da ta aikatawa Yazeed, dan da gayya ta balbale shi da hayaƙi da kuma ƙura, duk dan ta muzguna masa.

Yau Saturday, kuma suna gaf da fara exams, dan haka akwai lecturer da ya ce, lallai su shiga Saturday, dan bai yi covering course ɗinsa ba.
Jiki a sanyaye take tafiya dama gashi ta makara, dan ƙarfe goma ya ce aje, yanzu kuma sha ɗaya saura mintuna goma sha biyar, haka ta tunkari ajinsu tana fatan Allah ya sa malamin ya bari ta zauna, tuni har malamin ya fara lectures, Allah ya taimaketa bai koreta ba. Tun da ta shiga ajin ya ƙura mata ido, ɗaga idon da za tai suka yi ido huɗu da Yazeed. Gabanta ne ya faɗi ganin yadda yayi wata muguwar rama, sauke facemask ɗin sa yayi, tare da yi mata murmushi, gaba ɗaya ya rame sosai, sai dogon hancinsa da ya sake fitowa.
Tsuke fuska tayi, ta basar kamar ba ta ganshi ba, ta nemi wani wurin ta zauna, tare da ɗauke kanta da sashen da Yazeed yake.
Sai dai lokaci lokaci ta kan kalleshi, tare da sake tabattarwa da kanta yayi rashin lafiya sosai.
Haka aka gudanar da lectures ɗin aka gama, aka yi Attendance.
Da yawa ɗaliban zasu zauna ne a school, suyi karatu, saboda gabatowar exams, wanda ita ma Fadilan ta yanke shawarar ta zauna ta yi karatu, dan idan taje gida bacci zata yi, sai dai kafin nan akwai buƙatar ta ɗan samo abun motsa baki, da zai ɗebe mata kewa yayin karatu.
Bayan tafiyar malamin daga aji, akai ta yiwa Yazeed ya jiki.
Fadila tana ta hanzari ta tunkari motarta, ta saka key tana ƙoƙarin buɗewa ta ji an kira sunanta "Fadila" waiwayawa tayi, taga Yazeed a bayanta.
Cikin murmushinsa da ya zame masa ɗabi' ya ce "Kina lafiya?"

Ta ɗan yamutsa fuska ta ce "Lafiya ƙalau".

"Dama na ce bari in zo in sake yin godiya ne, game da taimakon da ki ka yi mini, na gode sosai Allah ya bar zumunci" Wata uwar harara ta watsa masa, ta buɗe ƙofar motar.
"Au ashe fa ni mai laifi ne, na manta a ranar na ɓata miki rai, kiyi haƙuri dan Allah, naga baki ji daɗin abin da nayi ba".
"Ashe kana sane kai min abin da kayi mini ko?" Tayi maganar tana hararasa.
"Ai nace kiyi haƙuri ban kyauta ba"
"Kaji da shi" tayi maganar tana ƙoƙarin shiga mota.

Cikin harshen larabci Yazeed ya ce

"هل يمكنني الحصول على jotter الخاص بي"

(*Can i have my jotter*)

Kallonsa ta yi saroro, ba tare da ta gane me yake faɗa ba.

Ya kuma maimaita mata abin da ya faɗa. Tsaki tayi ta ce "Malam speak what I can understand".

Wani irin ƙasaitaccen murmushi Yazeed ya yi ya ce "Ni kuma gashi ban iya turanci ba, amma dai ina roƙon ki bani jotter ta ne, zan ɗan kwafi lectures da na yi missing, ance mini suna wurinki"

Tura baki tayi, tana wani basarwa, ta fara duba jakarta, ta zaro jottersa da bironsa ta miƙa masa.
Sansana jotter ya yi ya ce

رائحته جميلة
(

*It smells nicely*)

Ƙaramin tsaki ta ja tana kuma ƙoƙarin shiga mota.

Riƙe ƙofar motar yayi ya ce "Malama kayana da saura" kamar ba shi yayi Maganar ba, ya wani basar, dan ba zaka taɓa cewa yana magana haka ba.

"Ban gane ba" ta faɗa tana kallonsa.

"Ina kuɗina?" Ya faɗa ransa a haɗe.

"Hamsin ɗin?" Ta faɗa a wulaƙance.

Yazeed ya ce "Eh ai tawa ce ko?"

Tsaki tayi ta saka hannu a jakarta ta ɗauko ɗari biyar ta ce "Ungo".

"Ni tawa nake so, amma dai shikenan na bar miki, ki zo muje muyi karatu tare, ki koya mini abin da aka yi bana nan, sannan baki mini ya jiki bama, kin kusa halaka ɗan marayan Allah, ni yakamata ma ki gaya mini laifin da na yi miki kika tsane ni haka".

"Dan Allah ka bani wuri in tafi, ka tsayar da ni kana ta mini surutan banza".

"Subhanallah, yi haƙuri na takura miki, shikenan ki gaida gida" ya matsa ya bata wuri, ta shige motar ta, ta sauke glashin ta ce "Ka matsa kar in tada ƙura ka kama sumewa mutane".

"Idan na suma ma in dai kina nan ai ba damuwa" hararsa tayi, ta bawa motarta wuta ta wuce ta bar wurin.

Shi kansa Yazeed bai san yadda aka yi ya tsinci kansa, da ƙoƙarin tsawaita hira da Fadila ba, dan a rayuwarsa kusan shi mutum ne mai tsoron duk wani abu da zai haɗa shi da mata.

Sake shanshana jotter yayi, sai ƙamashin turaren Fadila take, ya fara bubbuɗewa, kawai ya ci karo da rubutun da ba nasa ba, kusan duk lectures ɗin da aka yi baya nan, ta rubuta masa a ciki.
Zubawa Jotter ido yayi, a hankali ya ce "Allah ya sa ki fara jin abin da nake ji a kanki" can kuma ya ce "Subhanallah, ba ajina bace" shikaɗai yake wannan surutan, daga baya kuma ya ja jiki ya nufi masallaci.

Amina ta gama aikinta tsaf, ta zauna a falo tana karatu, Hajiya Zainab bata nan, Hajara kuma ta tafi yin sayayya.

Turo ƙofar falon aka yi, Amina ta waiwaya, taga baƙuwar fuskar da bata saba ganinta ba.

Yusra ta ce "Ina mutan gidan kuwa, naji kamar ba kowa?"


"Sun je Islamiyya a koya musu sallama, da yiwa wanda suka tarar sannu" Amina ta bata amsa.

"Ke, wacece ke kika gaya mini wannan maganar?"

"Ahh musulma mana Hajiya, ai a koyarwar addinin musulunci idan ka zo wuri da sallama kake farawa, kuma ka yiwa na zaune sallama, amma kawai kya shigo kanki tsaye ki hau Magana. Bisimillah shigo amma dai nan gaba ba a haka" saroro Yusra ta bi Amina da kallo, dan ba su taɓa haɗuwa ba sai yau.

Ƙoƙarin ƙarasowa cikin falon Yusra take, amma Amina ta miƙe ta ce "Hajiya ba fa banɗaki zaki shiga ba, ya zaki shigo mana da takalmi falo, ciresu a nan wurin ki ƙaraso" Yusra cire takalman tayi tana kallon Ikon Allah wurin Amina, dan ba ta san matsayinta a gidan ba.

Yusra ta zauna, Amina kuma ta wuce kitchen, ta haɗowa Yusra ruwa da lemo, ta kawo gabanta ta ajiye mata ta ce "Ga ruwa ki sha, 'yan gidan basa nan, idan kuma zaki ci Abinci ne ki faɗi wanne zan dafa miki? Dan an cinye na rana, na ɗan gidan nan ne kawai ya yi ragowa"

Sai yanzu Yusra ta gane matsayin Amina, a ranta ta ce 'Ina Mummy ta samo wannan tantiryar mara mutuncin 'yar aiki? Ka rashin kunya ga karrama mutane'.

"Ba Abinci na zo ci ba, ai ban miki kama da mai jin yunwa ba"

Dariya Amina ta yi ta ce "Haba Yayata,. Idan a jiki ake gane yunwa ko rashinta, ai cewa za ai baki taɓa cin abinci ba ma" ai gaba ɗaya Amina ta kashewa Yusra bakin Magana.

Ƙamshin turaren da ya karaɗe falon ne, ya sanar musu da zuwan Khalil, sai dai tun kan ya shigo, Yusra ta rasa nutsuwarta.
Kansa tsaye ya shigo, da sallama iya wuyansa wadda shika ɗai yaji kayarsa, jiki na rawa Yusra ta risuna tana gaishe shi. Amma ya amsa ba yabo ba fallasa, haka ya shigo falon da takalmansa, sai da yaje dining ya ajiye takalman a kan step ɗin dining ɗin.

Amina kuwa ta ƙulu, saboda yadda ya biyo har ta kan carfet da takalmansa, a fusace ta miƙe taje ta kwaso takalman Khalil ta je ta watsa su waje tana mita cike da tsiwa "Ai ni ba baiwarku ba ce da zan dinga aiki kuna takawa, sai na sake!"

SHARE PLEASE

GABA DA GABANTA

AISHA ADAM (AYSHERCOOL)


To get the latest update of the story
Follow me on Watpad
Ayshercool 7724
Arewabooks
Ayshercool 7724
What's app 08081012143




P12


Sai da ta watsa takalman waje ta dawo falo, ta lura da yadda duk suka bita da kallo, mussaman Khalil da ya ke mata Wani irin mugun kallo, sai a lokacin ta sha jinin jikinta ta gano ta yi wauta.

Ɗan marairaicewa ta yi ta ce "Dan Allah kayi haƙuri ba dan halina ba, na gaji ne sosai yau na sha aiki, bayana har ciwo yake, na canza wancan carfet ɗin na bayar wanki, na saka sabo wankakke kuma ka taka mini da takalimi ai kaga ba zan ji daɗi ba, aikin da wahala, dan Allah kayi haƙuri ba zan sake ba".

Rai a haɗe ya ce "Ke na fuskanci ba ki da kunya ko? Tun ranar farko da na fara ganinki a gidan nan na fuskanci haka".

Amina kamar zata fashe da kuka ta ce
"To ai na ce kayi haƙuri, ba zan sake ba insha Allah, kuma rashin kunya ba halina ba ne, ba zan sake ba kayi haƙuri"

"Rufe mini baki malama, ki ɓace mini daga nan wurin 'yar ƙauye mara kunya kawai"

Amina ta juya baya ta murguɗa masa baki, tana yatsina baki a ranta ta ce "Ko ba komai, na faɗi abin da ke raina, ba zaku mayar da ni baiwarku ba"

Yusra ta jinjina hali irin na Amina, yarinyar akwai iya nuƙufurci, yanzu za ta maka laifi, kuma ta nemo abin da zata goge laifin nata.
Ta ɗan ƙurawa Khalil ido da yake zaune yana cin Abinci, cikin son lallai sai ya kulata ta ce "Yaya Khalil ita ma wannan maid ɗin Mummy ce?" Ba tare da ya kalli in da Yusra take ba ya ce "Me ya hana ki tambayeta tun tana nan?"
Yusra ta ji haushin amsar da ya bata, amma ta haɗiye ta tsuke bakinta, tana cigaba da satar kallonsa.

Yusra gajiya tayi da zaman Jiran Fadila, ta kirata a waya amma taƙi shiga, gashi Khalil ko kallon in da take ya ƙiyi, gasjiya tayi ta tashi ta kalli in da Khalil yake ta ce "Na tafi sai anjima, na kira lambar Fadila ba ta shiga".

"Ok ki gaida gida"

Yusra ta fito gwiwa a saɓule, a harabar gidan ta ci karo da Abdul, a jikin motarsa, yana ƙoƙarin kiran waya.

Murmushi Abdul ya yi ya ce "Wata sabon gani, Yusra dama kina nan?".

"Ina nan Yaya Abdul, ya kake ya gida?".

"Lafiya ƙalau Yusra, yaushe rabon da na ganki, ya school?".

Yusra ta ce "School Alhamdilillah".

Abdul ya ce "Masha Allah, kin zo wurin ƙawar taki ne?"

"Eh, na tarar ma ba ta nan, ta je school wai za suyi lectures yau".

"Allah sarki, to shikenan, ki gaida gida"

"Yauwa gida ya ji, na gode".

Abdul ya kira wayar Khalil, "Gani a cikin gida, naga baka part ɗinka"

"Shigo falo, ina cikin gida" Abdul ya ɗan yi jimm, ya ce "To bari in shigo".

Ya nufi cikin gidan, yana fargabar karɓar da zai samu a wurin matar gidan.

Da sallama ya shiga falon, ya hangi Khalil a kan dining, yana cin Abinci.

"Ashe kana nan kana kintsa cikinka".

Khalil ya ce "Ai sai da kintsa cikin, ƙaraso mu ci".

"Ni bana jin yunwa, na ji gidan shiru ko ba kowa ne?" Abdul ya yi maganar yana zama a kan ɗaya daga cikin kujerun da ke ɗakin.

"Eh basa nan, Fadila tana Makaranta, Mummy kuma ba ta nan".

"Allah sarki, na so inga Fadila ko ba zata kulani ba, ai yau na ga ƙawar nan ta ta Yusra, rabona da ita ina ga tun kan mu tafi karatu".

Khalil ya ce "Hmm ka san wani abin takaici kuwa?"

"A'a sai ka faɗa"

"Wai wannan yarinyar Yusra ce, suka haɗa kai da Fadila wai sona take".

Dariya Abdul ya yi ya ce "Amma ta taimaki ƙaton tuzuru, to kai ya ake ciki? Yarinyar ai ba laifi".

Khalil ya yi tsaki ya ce "Ƙawar ƙanwar tawa, dan rainin hankali ni sa'anta ne?"

Abdul ya ce "Ji wani zancen banza, dan sa'ar ƙanwarka ce shi ne ba zaka aureta ba, ai masoyi abin a kula da shi ne, meye dan ta ce tana sonka?".

"Dalla, bana son raini, kuma ni bana son ramammiyar mace, na fi son in ga mace a cike"

Abdul ya ce "Banda cin fuska dai malam"

"Kaji da shi, ni idan an yi sallar magariba, zamu je ka rakani wani wuri, in nuna maka wani abu"

Khalil ya ce "Me zan gani?"

"Kai dai ka bari, idan muka je ka gani"

"Ni ina Amina 'yar Makaranta ne?".

Wani dogon tsaki Khalil yayi ya ce "Sai ka tashi ka tafi nemanta ai".

"Wai kai kowacce magana akai maka sai ka kushe" banza Khalil ya yiwa Abdul, ya kammala cin abincin sa, ya dawo ya zauna a falo, suka kunna tv suka cigaba da hira da Abdul.

Fadila kuwa keɓe kanta tayi a makaranta, ta sha karatu sosai da sosai, duk wasu abubuwan sun mata tsaurin da ba ta gama gane su ba, tana buƙatar wanda zai ƙara yi mata bayani. Tana kallon yadda aka haɗa group group, Yazeed yana sake yiwa ɗaliban bayanin abin da ba su gane ba, amma taƙi zuwa gani take idan ta je ta faɗo.
Sai bayan la'asar Sannan ta bari school ta tafi gida, a Falo ta tarar da Khalil da Abdul suna kallon ball suna hira.
Tana ganin Abdul ta wani haɗe rai, Abdul kuwa faɗaɗa murmushinsa ya yi ya ce "Sannu da Zuwa".

Cikin ko in kula ta amsa, dan ya fidda ran zata amsa ma.
Khalil bai kulata ba ta wuce ɗakinta, sai da ta bar falon sannan ya ce "Dan Allah Abdul ka daina shiga sabgar yarinyar nan tana yarfaka".

"Kawai dai kace in haƙura ba zaka bani ita ba?".

"A'a ni bance ba, amma yarfin da take maka yayi yawa"

"Ba komai a hankali zamu daidaita".

"Ai sai kai tayi"

Sai da aka yi sallar magariba sannan suka bar falon, suka tafi masallaci domin yin salla.

Bayan sun fito daga sallar ne Khalil ya cewa Abdul "Muje ka rakani in nuna maka abin da nake gaya maka, amma mu fara biyawa in gaida Mama"

Abdul ya ce "To muje, Allah ya sa abin kirki zaka nuna mini, ba shiririta ba".

"Ni ne ma nake maka shirirtar?"

"To ai kai ɗin ne wasu lokutan sai a hankali, muje dai in gani"

Haka suka tafi, suna tafe suna faɗa suka isa unguwar su Abdul, suka shiga Khalil ya gaisar da Maman Abdul, kamar yadda yake ɗabi'arta ta karɓi Khalil hannu bibbiyu, tana ta kwarara musu Addu'a da sa musu albarka, saɓanin mahaifiyar Khalil idan ta ga Abdul, ta dinga masa kallon banza kenan tana hura hanci.

Bayan fitowarsu daga gidan su Abdul, Khalil ya ja mota zuwa unguwar su Hafsa, wanda take a gaban ta su Abdul, bai yi parking a ko ina ba sai a wurin suyar awarar Hafsat.

"Wai mai za muyi a nan ne?" Abdul ya tambayi Kahlil yana kallonsa.

"Zo muje zaka gani"

Suka fito daga motar suka tunkari wurin mai awara.

Abdul ya kasa haƙuri ya sake cewa "Wai wurin wa zaka ne?".

Khalil bai bashi amsa ba, sai janyo hannunsa da yayi suka ƙarasa. Hafsa na ganin Khalil ta tsuke fuska, tana ɗauke kai.

Sallama Khalil ya yi, Hafsa ta amsa tamkar an mata dole, suka zauna a bencin da ke wurin, Abdul kuwa sai bin Khalil yake da kallo ransa cike da tambayoyi.

"Barka da warhaka 'yan mata" Khalil ya faɗa yana murmushi.

Wani irin kallo Hafsa ta yi masa, wanda bai gane ko na meye ba, sai dai kawai yaji tsigar jikinsa ta tashi da kallon da tayi masa.

"Ke baki gaishe ni ba, kuma na gaishe ki kin ƙi amsawa".

Hafsa ta ce "Ni gaskiya malam takura mini kake yi, wai me kake nema a wurina ne?".

Khalil ya ce 'Ban taɓa ganin wanda ba ya maraba da coustomer ba sai ke Hafsa" ɗagowa tayi da sauri ba tare da ta yi niyyar magana ba ta ce "Waye ya gaya maka sunana?"

"Ban sani ba" ya bata amsa.

Ɗan ɗage kafaɗa tayi ta cigaba da fifitar wutarta, Abdul dai sai bin su yake da kallo.

"Zuba mana ta dubu ɗaya" yayi Maganar yana kallon zobunan hannunta.

"Ba zan sayar ba, sai dai in baka ta iya canjinka ɗari biyar da ka bar mini"

Khalil ya ce "Ƙadiran ala man yasha'u, wai ke wace irin Yarinya ce haka, Wallahi ba zan karɓi ɗari biyar ɗin nan ba, ki zuba mana ta yadda na ce mu tafi".

Murguɗa baki tayi ta ƙi magana, ta cigaba da sallamar mutane.

"Sauri fa muke, ki sallame mu mu tafi" ya faɗa yana nazartar ta.

"Amma kamar ba ɗaure muku ƙafafuwa na yi ba ko?"

Khalil ya kwantar da murya ya ce "Zuciyata ki ka ɗaure, ba ƙafafuwana ba"

Abdul yayi gyaran murya ya ce "A taimaka a sallame mu ƙanwata, ya damu yana son cin awarar ne, shiyasa na rako shi".

Hafsa ta ce "Ba fa ci yake ba, yana zuwa wurin nan ne kawai dan takurawa rayuwata, bana son yi masa wulƙanci, amma gaskiya yana takura mini, sana'a nake bana son yadda maza suke taruwa a wurin nan, ba yadda zan yi ne, shi kuma sai ya zo ya sani a gaba da surutai".

Abdul ya ce "Kina da gaskiya, amma kiyi haƙuri dan Allah, Yanzu zuba mana sai mu tafi".

Hafsa ta ce "Ba zata kai ta yadda ya ce ba".

"To zuba mana wadda ta samu, sai mu tashi"

Hafsa ta zuba ta ɗari shida, ta kalli Abdul ta ce "Ta ɗari shida ce, akwai ɗari biyar ɗin sa a wurina, ɗarin kuma na bar maka"

Abdul ya ce "A'a ba za ayi haka ba, ai mun cinye ribar, bari dai in biya"

Hafsa ta ce "A'a ka bar shi Wallahi, ka bashi ta ɗari biyar ɗin sa, wadda na baka kuma, ka ci ko ka bayar, ka  yiwa mamana Addu'a Allah ya bata lafiya".

Abdul cikin tausayawa ya ce "Allah sarki, ubangiji Allah ya bawa Mama lafiya, ya sa kaffara ne"

"Ameen na gode" Sai Khalil ya zama hoto, yana mamakin yadda Hafsa, ta ɗan saki jiki ta yiwa Abdul magana, amma shi take nuna yana takura mata.

Suka miƙe zasu tafi, Khalil ya sa hannu a aljijunsa, ya ciro dubu uku, ya ajiye wa Hafsa.

Miƙewa tayi da sauri ta ce "Malam karɓi kuɗinka, ya zan yi da su?"

Khalil ya ce "Yi makama shi da su"

Yayi gaba abinsa, ta kalli Abdul ta ce masa "Dan Allah ungo ka bashi kuɗinsa, ni bana son irin wannan abun, meye haɗina da shi zai dinga yi mini haka?".

Abdul ya ce "Nima fa yanzu kika mini kyauta na karɓa, dan haka ba a mayar da kyauta, ki saiwa Mama lemo da shi ba yawa, sai mun sake dawowa" yayi gaba ya barta baki a sake da kuɗi a hannu.

Har suka fara tafiya, Khalil bai ce komai ba, can Abdul ya numfasa ya ce "Khalil, me kake nufi ne?

Khalil ya yi ajiyar zuciya ya ce "Shi ne abin da haryanzu ban tabattar ba, a kallon Farko da na yi mata, na shiga wata duniya da na kasa tantance, tausayi ne ko menene"

"Khalil soyayya kenan fa"

"Ba zan musa maka ba Abdallah, abin da nake ji game da ita, yayi yawa ina jin zan iya komai dan in dinga ganinta a kusa da ni, haka kurum nake jin kishin sana'ar nan ta ta, tana zaune kiwa na kallonta".

Abdul ya ce "Tirƙashi, kai Izza ita miskilanci da rashin son raini".

"Ai Abdul baka ga komai ba, yarinyar nan tana da jin kanta, ga ta da ba kowa ba, sai jan aji, kamar zata wahalar da ni, amma na yi mamakin yadda tai maka Magana, ni sai dai ta harareni ta gaya mini baƙar magana"

Abdul ya ɗan murmusa ya ce "To ai kaine mutumina, kai ma izzar ce da kai da faɗan tsiya, mata kuma ba a musu haka, mussaman idan ana son farautar zuciyarsu. Idan har kana son Yarinyar nan ka ajiye taka Izzar, ka bita a yadda ta ke"

"Abdallah wai wace irin izza, bani da wata izza Wallahi".

"Haka dai kake gani, yanzun nan kana mini describing ɗin ta, amma kana cewa gata dai ba kowa ba, meye wannan idan ba izza ba, koma dai menene ai sonta ka ke"

"Au dan na faɗi haka izza ne?"

Abdul ya ce "Khalil kenan, Amma tsakaninka da Allah, son Aure kake mata, ko dai wani abu daban?".

"Haba Abdullahi, ka taɓa ganina da harkar banza ne?"

"Ba haka nake nufi ba, akwai so wanda kake wa mace dan ka aureta, wata kuma burgeka take kana son ka mu'amalance ta kamar ƙanwarka, wata kuma tausayinta ka ke ji kawai"

"Nifa da gaske nake, Aurenta zan yi tayi mini".

Abdul ya ce "Ina muku fatan Alkhairi, Allah ya tabbatar da alkhairi" a ransa kuwa yana jinjina yadda iyayen Khalil zasu amince ya auri mai 'yar talakawa mai suyar awara a bakin hanya.





Fadila shirye shiryen fara exams ya yi nisa, tana ta fama da karatunta, sai dai girman kai ya hana ta koyi abin da ba ta iya ba, a ganinta hakan tamkar ƙasƙanci ne a gareta.
Tana zaune ita kaɗai a seat ɗin baya, ta ƙurawa littafi ido, Yazeed gabansa na faɗuwa ya tunkari in da take a zaune, sallama ya yi mata, ta amsa a ciki ba tare da ta kalleshi ba.
"هل يمكنني الجلوس"
(Can i seat)

Kallonsa ta yi, ta ɗauke kanta, Yazeed ya zauna a kusa da ita, ya kalli littafin hannunta ya ce "Sannu da ƙoƙari".

"Dan Allah malam kar ka zo ka isheni karatu zan yi".

Yazeed ya ce "Nima karatun zan yi ai" ya ciro jottersa ya ce "Ban miki godiya ba, naga kin rubuta mini duk abubuwan da aka yi bana nan, Na gode sosai ubangiji Allah ya ƙara basira. Amma dan Allah ina son ki ɗan yi mini bayani, akwai abin da ban gane ba".

"Baka iya karatu bane da sai na maka bayani ko yaya?".

"Karanta rubutu a rubuce ba shi ne ba, ka gane me ake nufi ko da ba ka iya karantawa ba shi ne mafi mahimmanci".

"Dan Allah ka tashi ka bani wuri".

"Ok, zan tashi amma bari in nuna miki wani abu"

Ya ɗauki littafin gabanta ya kalla sannan ya ce "Ba wannan topic ɗin yakamata ki duba ba, idan har ki ka gane bayanin wannan topic ɗin shikenan, malamin ba zai tsawwala tambayoyi a nan ba". Ya buɗo wani topic ɗin ya ce a "A wannan yakamata ki fi mayar da hankali"

Yamutsa fuska tayi, tare da tura baki kamar zata yi kuka.

Yazeed ya ce "Ya dai?".

"Ni fa na gaji da karatun nan, kaina kamar zai fashe bana gane komai ma"

"Kece kika wahalar da kan ki, ki ke karanta abin da ba shikenan ba, idan