You Cannot Download this book untill you login but you can read it .

---

Login Register

"Kan kare."

Yamutsa fuska ya yi yace "Kuma ki na ganin zaiyi dad'i?"

Ita ma yamutsa fuska ta yi tace "Um; ba tabbas, amma ka fara d'and'ana mana tukuna."

Nuna kan shi ya yi da yatsa yace "Ni? To na k'i, ki bawa d'an ki ya fara lasawa."

Murmushi ta yi tace "Ka na so ne na rasa d'ana?"

"Oho, ni ne kenan banda mahimmanci? To nima haihuwa ta aka yi, kuma yanzu haka da iyaye na za su ji me ki ka fad'a, to da kinga yak'in duniya na uku ganin idon ki."

Tunda ya fara magana take dariya har ta gama zuba mishi ta aje farantin gaban shi, janyo kujera ta yi ta zauna daf da shi yayin da Bilal ya zauna a k'afafun Usman, dukansu hannayen su suka saka suna cin abincin, dan a d'abi'ar Usman yace Allah ya hore mu su yatsu har biyar saboda su yi anfani da su ne har wurin cin abinci ba, da hakane su ka saba da ci da hannu in ba abin da ya zama dole aci da cokali ba, su na cinyewa Khadija ta turo baki gaba tace "Duk kun fini k'atuwar loma, kuji fa kun cinye abincin kai da yaron ka."

Kallon Bilal ya yi yace "Yarima ka ji me ta ke fad'a, ka duba ka gani wa yafi k'aton ciki a duk cikin taron nan."

Tsaye Khadija ta mik'e tace "Kai ka fi mu cin mai yawa, dan haka zan k'ara kuma banda kai za mu ci."

"Tab'dijam, na kawo abincin, na sarrafa shi, na dafa shi, kuma ace ba zan ci na k'oshi ba, lallai ma yau za mu tara yan kallo a gidan nan." Ya k'arashe maganar da juya baki, hannu Khadija tasa ta d'auki kwanon miya ta na fad'in "Ai dai abinci ba zai ciyu gaya ba, ni kuma zan iya cinye naman ciki na kuma tsoma bredi a miyar."

Shi ma jan kwanon shinkafar ya yi yace "Ni ma kuma zan iya zuba man gyad'a a shinkafa ta, haka zan iya saka sardine (kinfi gwangwani)."

Bilal ne ya katse su da "Kai, Kai, wannan rigimar ta ku wata rana za ta ja min ciwon yunwa, kaga Abba kawo nan."

Karb'ar kwanon ya yi ya aje ya nufi Khadija ya karb'i kwanon miyar ya aje sannan yace "Yanzu kowa ya d'aga min rigar shi na ga tunbin shi sai na ga wanda ya fi k'oshi."

Dukan su a tare suka turo baki gaba da rumgume hannaye a k'irji, Usman kam har da k'arawa da mak'ale kafad'a yace "Um, um."

Murmushi Bilal ya yi ya rumgume kwanukan ya na fad'in "Dan haka ni kad'ai zan ci abincin nan, kuma na ga mai ja a maganar yarima."

"To shikenan, yanzu ga nawa." Cewar Khadija ta na d'aga rigar ta sama, hannu ya sa ya shafi cikin ta ya marairaice yace "Ayya! Sarauniyar uwa ta ba ta k'oshi ba har yanzu."

Kai ta girgiza ma sa kamar za ta fashe da kuka, Usman ma haka ya d'aga ya shafa cikin, shima a marairaice yace "Sarki ma bai gama k'oshi ba, to ku zo mu ci tare."

Matsowa su ka yi Usman ya kalle ta yace "Kinyi sa'a fa yarima ya ceceki, da gay kin sha miya."

"Kai ma da ka ci gayan tuwo." Ta fad'a har da masa gwalo, cewa ya yi "Amma dai na san ba ki jin ana cewa azo asha miya, sai dai ace azo aci tuwo."

Yatsa Bilal ya d'ora a labb'an shi yace "Ya isa haka to, aci abinci ba magana ba."

Shirun kam su ka yi su ka saka hannu a abincin da ya zuba su ka ci gaba da ci, daga nan kuma kallo su ka tab'a kafin su ka kwanta da fatan wayewar gari lafiya.


Tunda asuba Usman da Bilal su ka wuce masallacin da ke manne a jikin gidan, bayan sun dawo kuma kowa d'akin shi ya nufa, duk da Khadija ta ji dawowar su amma ba ta je in da Usman ya ke ba, saboda ta san abin da zaiyi yanzu ba ya son hayaniya da takura, sai da ta ga k'arfe *07:00* ta buga daidai ta tashi daga sallaya ta nufi d'akin, da sallama ta shiga ta same shi zaune a kan sallaya, d'ago kai ya yi tare da amsa sallamar ya na rufe Qur'anin hannu shi ya aje gefe, zaune ta yi k'asa kusan k'afar shi cikin ladabi tace "Antashi lafiya *babban mutum*?"

Cikin kafeta da ido yace "Lafiya lau na tashi, fatan kema haka?"

Da murmushi tace "Lafiya k'alau na ke tun da dai kun tashi lafiya."

"Masha Allah, Allah abin godiya."

Kallon shi ta yi cike da kunya tace "Zan shiga madafa ne dama, shi ya sa na ke so na ji abin da miji na ya ke sha'awar ci dan na sarrafa mi shi."

Cike da kallon bege yace "Zab'in ku shine zab'i na, za ki iya dafa abin da ran ki ya ke buk'ata."

"Ba na da wani zab'i da ya wuce na ka, duk abin da ran ka ya ke so shine nawa ya ke so."

"To in hakane sai ki tambayi yarima dan ya raba mana wannan gardamar kamar yanda ya saba."

Cikin shagwab'a tace "Shi ma kan shi yarima zab'in mu shine na shi, dan haka a matsayin ka na shugaba kuma ja gaba dan Allah ka taimaka ka zab'a mana abin da za mu ci."

Hannu ya kai ya ja dogon hancin ta ya na fad'in "Kin ganki ko mai wayo, to shikenan yanzu ki je ki samar mana ko da irin wannan wainar da ki ke had'a ta da miyar kayan ciki."

Dariya ta yi tace "Kwad'ai ko? Wato ka ji dad'in ta?"

Kamo hannun ta ya yi ya sumbata yace "Duk abin da hannun nan zai tab'a to ya kan zama mafi soyuwa a gare ni."

"Shikenan to bara na je na fara aikin, tunda har yanzu *Uwani* ba ta dawo ba bare na tsaya jan jiki."

Rik'o ta ya yi yace "Amma dai ban takura ki ba ko?"

Sai da ta waina idon ta tace "Gaskiya na d'an takura da ka k'i fad'a min abin da ka ke so tun da wuri."

Dariya ya yi ita kuma ta mik'e ta juya, tafin hannun shi ya sa ya daki mazaunan ta, da sauri ta dafe ta juyo ta na kallon shi, far-far ta masa da ido ta juya ta sake juya masa mazaunan da kyau kafin ta fice, tashi ya yi ya haura kan gado ya yi ruf cikin bargo, ita kuma aiki ta fara gadan-gadan.


*A GURGUJE*


Lokaci ya zo na biki, ta kowane b'angare shiri ake yi, yayyun Khadija da mahaifiyar ta sun sake mata kayan d'aki na gani na fad'a, kaya ne yan uban-ubansu, hatta teburin cin abinci sai da Khadija ta cika kud'i aka bata sabo da ya dace da kayan ta, daga falon ta zuwa uwar d'akin ta idan ka shiga sai ka ji kamar ka fito da mai d'akin kai ka zauna, Usman ma kai da kawowa kawai ya ke, tun yanzu Khadija da Bilal su na ganin sauyi a tare da shi na rashin cikakken lokacin shi, amma ta had'e dan ta san na d'an lokaci insha Allah, amarya ma an shafa an goge anyi jawur, ga bala'in magunguna da take ta kaurawa kan ta, Mariya ma taje wajen malam an basu taimako wanda zai sa Usman ya so ta fiye da kowa, hakan yasa dole ta had'a garin maganin da aka bata ta kwab'a lalle da shi ta shafa a k'afar ta kamar yanda aka ce, sai kuma wanda za ta dinga zuba mi shi a abinci ya na ci, sau d'aya ta yi nasarar saka mi shi kuma ya ci lokacin da ya zo gidan su, shi ma sai da ta fara kukan kissa kad'ai ya ci, dan ya fad'a mata shi wallahi bai saba cin abinci a waje ba ko da kuwa gidan su ya je, da k'yar dai ya ci shi ya sa ma ta aje da tunani har ta shiga gidan, da haka har aka fara da shagalin kamu, washe gari kuma d'aurin aure, a ranar in banda dakan uku-uku babu abin da k'irjin Khadija ke yi, amma cikin k'arfin hali haka ta had'e kishin ta ta taimaka mi shi ya shirya cikin manyan kayan shi irin na Bilal komai da komai har takalma da hula iri d'aya suka saka, ta na kallo ya kama hannun Bilal suka fice sai k'amshi suke, su na fita ta zube kan kujera ta fashe da kuka da iya k'arfin ta dan ta rage rad'ad'i, cikin sa'a sai ga Kaltume ta zo tun da wuri, nan fa ta shiga aikin rarrashi da ba ta hak'uri tare da fad'a mata ta taushi zuciyar ta sannan ta dinga anbaton sunan ubangiji, da haka ta samu ta saisaita nutsuwar ta su ka fara hira, angama d'aurin aure kuma wasu k'awayen nata suka dinga zuwa wanda tafi kusa da su, tare suka shigo da Bilal su ka canza kaya wata shaddar iri d'aya, k'awayen Khadija kam bayan gaisuwa murna su ka taya shi tare da mi shi addu'a ta alkairi, rana ta farko a *tarihin* rayuwar su da Usman ya shiga d'aki Khadija ta kasa bin bayan shi, bayan rasa kuzari da ya yi sai ya kasa shirya kansa, domin kuwa Khadija ta saba mishi da shirya shi ko ta taimaka masa, hakan ne yasa ko mab'allin riga bai b'alla ba ya fito, kasancewar Kaltume su na wasa ta dinga masa dariya wai zumud'i yasa ya kasa b'alla mab'alli, Khadija kam da ta san komai tashi ta yi ba tare da ta yarda sun had'a ido ba ta b'alla mi shi, juyawa ta yi za ta wuce ya rik'e hannun ta sam ya manta da mutanen da ke wajen, juyowa ta yi amma ba ta kalle shi ba, dan haka yace "Sai yanzu ne na fahimci k'arfin wuta da tartsatsin da ke cikin idon ki, ki kalle ni ko sau d'aya mana, hakan ne zai sa na kasance cikin karsashi da kuzari."

Kasa tausar zuciyar ta tayi har sai da tace "...


*Allah ka nufe mu da sassauk'an kishi mai tsafta da kyawu, Allah kasa mufi k'arfin zuk'atan mu.*
01/01/2020 à 12:14 - 💋😘💋: 💑💑💑💑💑💑💑💑💑💑
*KALLON KITSE*
_(Ake wa rogo)_
💑💑💑💑💑💑💑💑💑💑



_SAMIRA HAROUNA_


*Littatafan marubuciyar*


*1* _KAUSSAR_
*2* _D'AUKAR FANSA_
*3* _BA SO BANE_
*4* _AUREN HAD'I_
*5* _SANIN MASOYI_
*6* _JIHADI_
*7* _K'ANGIN RAYUWA_
*8* _ITACE K'ADDARARMU_
*9* _KAWU NA NE_
*10* _MAATA_
*11* _KALLON KITSE..._


*SADAUKARWA GA*

_MATAN FARKO_🧕🏼 *(UWAYEN GIDA)*


🇸🇦 *ZAMAN AMANA WRITER'S*
_(Gidan zaman lafiya da amana insha Allah)_🤜🤛


```Fatan alkairi masoya```


_Bismillahir rahamanir rahim_


*6*


"Hum! Ai yanzu ba ni kad'ai ba ce hakk'in saka ka farin ciki ke kai na, ka je ka samo farin cikin ka a wani wurin, ni ina da abin yi a gaba na da yafi wannan mahimmanci."

Ta na fad'a ta juya ta koma in da ta ke, sam bai ji dad'i har zuciyar shi,sai dai baiga laifin ta ba in ya yi la'akari da yanda kishi ya ke, fita ya yi shi ma zuciya ba dad'i, rana ta yi k'awayen Khadija sun zage sai girki ake ana hira, sam abin da Khadija ba ta yi tsammanin shi bane ya faru, ganin ba kowa ta gayyata ba amma sai ga mutane na ta b'ullowa daga wurare daban-daban, sai dai da gani kasan wani ya zo ya ga me zai faru ne, daga ciki kuma har da dangin Usman wanda sun san ba biki take ba, amma sai ga shi suna zuwa su na yak'e mata bakuna, ita kam da ta fisu sai ta nuna farin ciki take sosai da hakan, musamman da Aziza ta zo tare da Hassana da yan biyun ta Husseina su ma sun zo gidan, kowa da abin da ke ran shi, haka dai aka yage hak'ora kowa ya bar wajen.


A k'alla k'awayen ta kusan goma sha biyar ne su ka jira har a kawo amarya, masha Allah, ba k'aramin shiri Khadija ta yi ba, shaddar da ke jikin ta da aikin da aka ma shaddar kad'ai zai nuna maka an kashe dala sosai, dogayen takalma da kwalliyar da aka watsa mata, gilashin ta da ya k'ara mata kyau da gani, d'aurin d'an kwalin da sai kace tafiye ya ke daga k'asar waje, dare ya yi kuma an kawo amarya, tun da Khadija ta ji ayiriyiri gaban ta ya fara wani sabon dukan, haka dai aka yi duk wani abu da aka san ana yi, an kawo amarya d'akin uwar gidan an gaisa an kuma mu su nasiha, sun saka ango tsaka an sake mu su nasiha tare da hotuna, in dai har za'a fad'i gaskiya to Haseenah ba ta ko kama k'afar Khadija ba, ta kowane b'angare ma dan babu had'i tsakanin su ma, su kan su danginta da k'awayen ta sun girgiza da ganin ta a haka, sai dai kowa ya san Usman ya yi dacen mata, ganin shi d'in ba wani kyakyawa ba, shi ba hasken fata ba, haka dai aka watse aka bar su kowa ya koma d'akin shi, dan dama babban falo shine na Usman, k'ofa ya yi ta yanda kowace za ta iya shigowa daga falon ta zuwa na shi.

An tafi mayar da mutane aka bar amarya da k'awayen ta kafin a zo a d'auke su, nan fa hira ta b'arke tsakanin su, Zeinab ce ta fara da "Wallahi rabin rai sai kin zage damtse, kinga wannan matar ta shi, ni fa har ta ban tsoro."

*Farida* ce tace "Bari kedai, ashe haka ta ke?"

Murmushi Haseenah ta yi tace " Lallai *kallon kitse ku ke wa rogo*, ni kuma ko kad'an ba ta ban tsoro ba, dan na riga da na san komai."

Zeinab ce tace "Kamar me fa? Dama ku na hirar ta da shi?"

"A'a, amma dai akwai wasu abubuwa da su ka nuna min ita d'in shashasha ce."

"Ban gane ba k'awata, ki min gwari-gwari mana."

Cikin nutsuwa tace "Na fahimci mijin ta na son girmamawa, ya na son a dinga ma sa kalaman soyayya, dan in mu na hira da shi sai mu kai k'arfe *11:00* na dare mu na waya, duk kalmar da na fad'a mi shi sai ya gode min tare da godewa Allah da ya sa zai aure ni, shi ya sa na san cewa ita ba ya samun nutsuwa a tare da ita, kyan d'an maciji ne kawai da ita, kuma wallahi na d'aura d'amarar faranta mi shi fiye da ita."

Ajiyar zuciya Zeinab ta sauke sai wata daga ciki mai sunan *Jamila* ce tace "To k'awata, Allah ya sa dai ba *kallon kitse ki ke wa rogo ba*, dan wasu mazan ba kya iya gane cikin su, watak'ila ma shi d'in mai son kulawa ne kawai, shi ya sa ya ke jin dad'i kema za ki bashi farin ciki."

Kallon ta Haseenah ta yi yi tace "Hum! Ba ko d'aya wallahi."


Kiran Usman ne ya katse ta, ta na d'auka tace k'awayen ta su fito a mayar da su gida, nan su ka tashi su na tsokanar ta wai za su zo cin kaza da sassafe, ita kuma ta na dariya ta na fad'in ba zai yiwu ba ita da shan wahala su da cin kaza, haka su ka bar ta wasu na ganin kamar ta na son yin kuskure na gani-ganin da take wa Khadija, haka dai gida ya yi shiru ba kowa, ango kuma bai shigo ba sai da dare ya raba sosai, lokacin Khadija ta yi shirin kwanciyar ta ta na kwance a d'akin Bilal da shima ya jima da yin bacci, d'akin ta ya fara shiga bai same ta dan haka ya wuce d'akin Bilal, ta na jin shigowar shi ta rufe ido kamar mai bacci, tashin ta ya yi amma ta nuna kawai ta yi nisa a baccin ta, sai da ya tallabo ta ya kalli idon ta yace "Ki tashi mana ki kalle ni."

Ido rufe tace "To me zan maka? Amarya ce da kai fa."

Sake komawa ta yi ta kwanta, ledojin hannun shi ya kalla yace "To tashi ki d'au leda d'aya anan?"

Juyowa ta yi ta kalleshi duk da dai ba ganin shi ta yi da kyau ba haka tace "Tun fa a gidan mu ina ganin bak'ar leda, kuma nasan kaza ce a cikin ta, kuma ba na sha'awar cin ta, dan haka ko dai ka tafi da ita can za ku fini buk'atar ta, ko kuma ka aje watak'ila idan d'an ka ya tashi da safe ya ci kazar siyar bakin kishiyar mahaifiyar..."

Da sauri ya daka mata tsawa ta hanyar fad'in "Kar ki soma Khadija, wallahi kar ki fara sakawa yaro na banbanci a cikin k'wak'walwar shi tun yanzu, sam ba zan lamunci wannan ba, ke da Haseenah yanzu duk d'aya ku ke a gurin shi."

Juyawa ta yi ta d'auki gilashin ta ta mak'ala ta na murmushi tace "Tun yanzu Abban Bilal? Yaushe rabon da ka d'aga min murya irin haka? Sai yau? Saboda ka yi amarya? Yayi kyau, amma bari ka ji nima na fad'a ma ka, Bilal yaro na ne ban da wata banzar mace da ta shigo gidan nan yau, idan kai ka shirya sadaukar mata da yaron na ka, sai ka bari har a wayi gari, a lokacin ta san komai a kan ka, ma'ana ta gan ka daga ka isai fatar jikin ka, to a lokacin sai na yarda, idan ka fita ka rufe mana d'akin."

Gilashin ta ta cire ta aje ta yi wanciyar ta ta rufe har fuskar ta, da k'yar ya aje d'aya ledar ya fara taka k'afafun shi ya fice daga d'akin, har k'asan zuciyar shi yana jin ba dad'i, kuma ba ya fatan auren shi da Haseenah ya zama silar fara rubuta matsala a tarihin zaman shi da ita, dan Khadija ita ce farin cikin shi, haka ya sallama d'akin amarya ya same ta, da k'yar ya tattara nutsuwar sa ganin Haseenah na neman fahimtar halin da ya ke ciki, ita kuma dad'i ne ya kusa kashe ta saboda ganin halin da ya ke ciki, sun gabatar da duk abin da shari'a ta zo da shi amarya da ango suyi sunyi, bayan nan kuma su ka kwanta dan sauke gajiya, bai yarda ya yi nesa da ita, sai dai tabbas akwai wani bak'on al'amari, in dai har ya na gari bai tab'a raba shinfid'a da Khadija ba ko da kuwa sun samu sab'ani ne a matsayin su na yan adam, dan ko haihuwar Bilal ba su raba shinfid'a ba, haka mai tsohuwar da ta zo ta ke ganin rashin kunyar ta, haka dai ya rumgume ta har bacci ya d'auke shi.

Kiran sallah farko Khadija ta tashi tare da Bilal dan gabatar da sallah, d'akin ta ta koma ta na shirin kabbarawa Usman ya shigo dan ya duba d'akin Bilal bai ganta ba, ba tare da ta had'a ido da shi ba tace "Ina kwana."

Marairaicewa ya yi yace "Ina aka baro sauran mahad'in da ake had'a min da shi?"

"Ban gane ba?" Ta fad'a ta na gyara hijab d'in ta, kallon ta ya yi yace "Kamar Abban Bilal, babban mutum, rabin rai, sarki, jarumin ki, da dai sauran su."

D'agowa ta yi ta kalle shi da murmushi tace "Ina kwana jarumin namiji."

Ta na fad'a ta kabbara sallahar ta, fita ya yi cikin rashin jin dad'i ya nufi masallaci, Khadija na gama sallah da azkar d'in ta kwace ta koma ta yi dan bacci ta ke ji wanda ba ta yi ba, sai da gari ya waye Bilal su ka dawo tare da baban shi, d'akin amarya ya fara wucewa tun da ba ta san tsarin gidan na su ba, kwance ya same ta a kan sallaya ta na bacci, a hankali ya juya ya fita ya koma d'akin *Dije*, ita ma kwancen ya same ta ta na bacci, k'arfin hali ya yi ya tashe ta, ta na bud'a ido ta ya sakar mata murmushi yace "Ammien Bilal, ashe bacci ki ke? Na d'auka ki na madafa ai."

Sai da ta d'auki gilashin ta kafin tace "Yin me a madafa?"

Cikin murmushi yace "Yin girki mana, ko ba za ki mana abin karin kummalo ba? Kinsan fa bak'uwa ce da mu a gidan, watak'ila ita ta na karyawa da wuri ba kamar mu ba."

Gyara zama ta yi tace "Sai kuma aka ce wannan ya zama matsala ta? Me ka ke so na yi? Na je na dafa mata abinci kenan ta ci? To ka yi hak'uri, ban da ra'ayin shiga madafa yau."

Ta na fad'a ta tashi ta shiga ban d'aki, wanka ta yi dan baccin ma ya fita idon ta, Usman kam na fita ya wuce d'akin Haseenah ya d'auko makullin mota dan ya siyo abinci, a farfajiyar gida ya samu mai gadi ya bud'ewa k'anin shi k'ofa ya shigo, musabaha su ka yi kafin k'anin yace "Ango abinci fa Hajia ta ce na kawo mu ku."

"Da gaske *Nura*? Kai amma Hajia ta kyauta wallahi, dan dama duka mutanen gidan a gajiye su ke."

Dariya Nura ya yi yace "Lallai kam, to ko dai za ka d'auke ni ina dafa mu ku abinci har lokacin da za ku huta?"

Hannu ya sa ya karb'i kwanukan ya na fad'in "Dallah ni bani nan ba na son shiririta."

Mik'a mi shi ya yi yace "Dama ba na son shiga ciki saboda ban sanyo manyan kaya ba, kasan halin Dijen nan da son girma."

Kai ya girgiza yace "Allah ya shirya da wannan son girman na ka, wai matar da ta zo gidan nan ka nada shekara biyar a duniya, tun fa ka na yawo ba wando ta ke tare da kai, amma yanzu har ka ke son bud'e mata ido."

"Ni fa matsala ta da kai kenan, yanzu dai sai anjima, sai na zo cin tuwon amarya."

Wucewa kawai ya yi ya shige ciki, ya na shiga a teburin cin abinci ya aje ya d'auko farantai ya jera sannan ya shiga ya taso Haseenah, tare su ka fito ta na sake k'arewa falon na shi kallo, ganin za su wuce teburin abincin ya sa ta tsaya ta na kallon shi, juyowa ya yi shi ma yace "Muje mana."

Binshi ta yi su ka wuce, k'ofar falon Khadija ya bud'a ta shiga, saboda yawan turaren da akewa d'akin ya sa har ya kama d'akin sosai, a hankali Haseenah ta lumshe ido ta bud'e kai tsaye, rarraba ido ta fara ta na kallon ikon Allah, wai, masha Allah, tabbas ba k'arya falon ya had'u kuma ya tsaru sannan ya ga kaya, ba had'i kam nata falon da wannan falon, ta na ganin kyawun falon Usman, amma sai ta ga ashe na shi ma somin tab'i ne, takawa ta fara yi ta ji k'afafun ta ta lumewa cikin shinfid'add'en tappi da ke kai, ta na kallo ya k'wank'wasa k'ofar d'akin tun da ba shi kad'ai bane, amma a wajen Haseenah kawai mulkin da Khadija ke yi a gidan ne ya sa ba ya iya shiga d'akin sai ya nemi izinin ta, jin shiru ya sa ya bud'a a hankali ya lek'a, ganin ta ya yi zaune bakin madubi ta na shafa hoda (powder), "Mu shigo?"

Shine abin da ya fad'a, ta na jin haka ta san ba shi kad'ai bane, dan haka ma ta saki murmushi tace "Ku shigo mana."

K'arasa shiga su ka yi Haseenah na d'ard'ar da satar kallon d'akin, ko dan na ta d'akin sabbin kaya ne a ciki sai warin sabintaka su ke, hakan ya sa taji kamar ta yi kwance a d'akin Khadija, zaune ta yi kujerar da ke gefen kwabar saka kaya (wadrob) kanta k'asa, shi kuma tsaye ya yi gaban Khadija yace "Wannan kwalliya haka matar, wa ake ma ne?"

Tsaye ta mik'e ta na gyara d'an kwalin ta ta juyo ta kalli Haseenah da fara'a tace "Amarya ke da kan ki?"

Ita ma murmushin ta yi tace "Ina kwana?"

"Lafiya lau amarya, kin tashi lafiya?"

"Lafiya lau." Ta fad'a a tak'aice, da murmushi Khadija ta d'ora da "Ya kwanan bak'unta kuma? In ce dai kinyi bacci?"

A birkice Haseenah ta kalli maganar Khadija, hakanne ya sa ta d'an d'ago ta kalle ta ido tsaye tace "Ai Abban Bilal bai barni na yi bacci ba, kin san shi da rigima."

Kallon ta Khadija ta yi