You Cannot Download this book untill you login but you can read it .

---

Login Register

kwana suna jimami, shi ma da k'yar ya dawo gidan ya kwanta, sai dai ba wani bacci ya yi ba saboda Haseenah na nesa da shi, saida asuba da yaje ya tashi Bilal sun dawo daga masallaci ya ke ce ma Khadija "Kinsan yer uwar ki ba ta kwana gidan nan ba?"

Da mamaki ta kalle shi tace "Subhanallah, me ya faru da ita? Ta na ina to?"

Wani murmushin gefen labb'a ya yi yace "Kar ki damu, gari na k'arasa wayewa zanje na d'auko ta, Haseenah za ta zauna gidan nan kamar yanda ke ma ki ke zaune."

K'ala ba tace ba har ya fita, da kan ta ta had'a mu su abin kari suka karya kafin ya fita, daga nan gida ya yi lokacin magana ta gama kewaye dangi Haseenah ta kwana gidan surukanta saboda ba ta son kwana gidan mijin, wannan kuma ba komai bane sai sharrin Khadija da ke son korarta a gidan.

Ko da Usman ya je gidan ya samu iyayen Haseenah har sun zo suma, nan fa mahaifin ta ya nuna ba zai yarda a illata mi shi yarinya ba akan namiji, dab haka yace dole sai an kewaya Qur'ani a gidan, duk wanda ya cutar da wani to Qur'ani ne zai ci shi,😂 (tirk'sahi, Haseenah kin jawo bala'i), da k'yar mahaifin Usman ya rarrashe su ya basu hak'uri yace su bar komai a hannu shi zai d'auki mataki, saboda baya so cin zarafi ko mutumci ya fara shigowa lamarin, sun hak'ura amma sun ce dole a binciki gidan dan ga dukkan alama wani kafi ne a ciki da zai hana ta zama, sun yarda da hakan sosai dan haka ma suka ce zasu tura 'yan uwan Haseenah mata su je su duba.

Hassana da Husseina aka kira suka zo gidan, nan aka fad'a mu su abin da ya faru da wanda zai faru a gaba, gidan Usman suka nufa tare da Haseenah da ta yi shiru ta kasa magana.

Khadija na girkin rana a lokacin ta ga Mariya da kuma *Razina* sun shigo duk da ba ita ce aikin ba, cikin sakin fuska da mutumtawa suka gaisa sosai, ganin za su wuce ciki tace "Ina ga fa ba ta nan, ta fita ina jin."

Mariya ce tace "Eh mun sani, ta na nan ma zuwa yanzu."

"Ahan." Cewar Khadija ta ci gaba da aikin ta, ta na kusan gamawa kuma sai ga Haseenah tare da su Hassana, suma saida su ka gaisa kafin Khadija ta kalli Haseenah tace "Ke haka ake sai ku fita cikin dare babu wanda ya sani, saida safe ya ke fad'a min wai ba kya nan."

Kamar za ta yi kuka tace "Ki yi hak'uri dan Allah." Ta na fad'a ta wuce falon ta.

Kallon su Hassana ta yi tace "Ba ta da lafiya ne na ganta wani iri haka? Ko daga asibiti ku ke?"

Cikin d'age kai Hassana tace "Lafiyar ta lau." Ta na fad'a ita ma ta yi gaba sai Huseeina da ta bi bayan ta, su na shiga Hassana ta zauna kusa da Haseenah ta dafa ta tace "Haseenah, ki fad'a mana gaskiyar abin da matar nan take mi ki kinji?"

Girgiza kai ta yi tace "Ba komai."

"Kin tabbatar?" Cewar Mariya da suka zagaye su, shiru ta yi sai Hassana ce ta kalle su dukan su tace "Ku na ji ko, gaskiya dole a d'auki matakin kare yarinyar nan kafin ta cutar da ita, kunga fa yanzu nuna mana ta yi kamar ba ta san me ke faruwa ba, har da tambayar ko ba ta da lafiya ne kuma daga asibiti mu ke, dan haka Haseenah sai kinyi taka tsantsan sosai."

Husseina ce tace "Gaskiya wannan rashin tausayi da imani ya yi yawa, ace yarinya ko sati biyu ba ta cika ba amma ki na so ki fitar da ita daga gidan, wannan ai zalinci ne, shikenan fa so ta ke ta mayar da ita k'aramar bazawara."

"Haseenah ki na da ciki ne?" Da sauri ta kalli Razina da ta jefo mata tambayar, cikin rashin sani tace "Ban sani ba ni ma."

Hassana ce tace "To ko kin sani kar ki yarda ki bari ita ma ta sani, ko ki na ganin alamu kar ki bari ta gane tunda kinga ta fiki wayo, dan wallahi tasan da ciki jikin ki sai ta kusa kashe ki."

Mariya ce tace "Kisa fa ki ka ce?"

Cike da tabbatarwa tace "K'warai kuwa, ki na ganin ba ta iya wa ne? Wacce suka kwashe shekaru kullum da d'a k'waya d'aya, samun cikin Haseenah fa alama ce ta za ta fara hayayyafa gidan Usman, kinga kuwa dole a d'auki tsatsauran mataki."

"To Allah ya raba mu da sharrin wannan mata mu dai." Cewar Razina.

"Ameen." Su ka ji an amsa daga bakin k'ofa, wa za su gani in ba Khadija ba da kwanukan abinci tsaye, fik'i-fik'i su ka kama da ido cike da rashin gaskiya, cikin takon izza da isa ta k'araso in da suke ta aje kwanukan ta d'ago ta kalle su d'aya bayan d'aya, murmushi ta yi da ya k'ara mata kyau kafin tace "Ina rok'on Allah ya kare ku daga sharrin na kamar yanda ku ka yi fata, wani abu d'aya da na ke so ku gane shine, da ace ina kishi da Haseenah kuma haukan kishi, to wallahi tallahi da miji na bai ma kula ta ba bare har ta had'a kafad'a da ni, da ace za fitar da ita daga gidan nan bayan ma ta shigo wallahi da ba ma zan bari ta shigo ba, dan in ta shigo ai za ta iya yin alfahari da hakan, sannan za ta ga abin da yafi komai daraja a jikin miji na, za ta kwanta akan shinfid'a shi kamar yanda zan kwanta, to miye anfanin barin sai ta shigo sannan na fitar da ita? Ai ba ma za ta shigo ba wallahi da na so hakan, ku ji da kyau."

Ta fad'a ta na kallon su dukan su, ci gaba ta yi da cewa "Idan na yi niyyar mallakar Usman ta hanyar asiri ku sani ina da kud'in da zan iya biyan boka ko da na k'asar india ne, idan har na tashi mallakar Usman wallahi zan mi shi mallakar da har mahaifiyar shi ba za ta anfane shi bane, idan mallakar Usman zan mallake shi cikin awa d'aya tak, kuma na hargitsa duk wani lissafi na shi, idan har na mallake shi to sai ya kai matakin da ko bayan gida zai zaga sai ya nemi izini na kafin yaje ga buk'atar shi, ku a matsayin ku na 'yan uwan shi wallahi sai ku zubar da hawaye kafin Allah ya had'a ku da shi akan hanyar har ku gaisa, dan haka ku daina kallo na a matsayin wacce ta mallake shi har take k'ok'arin fitar da wannan yarinyar, ba alfahari ba, amma zan iya cewa Haseenah ba ta kai macen da zan iya kishi da ita ba har na had'a ta da boka ko malam, ko ke ba ki kai matsayin ba." Ta fad'a da nuna Mariya da yatsa, gyara tsayuwa ta yi ta na murmushi tace "Wannan." Ta nuna labb'an ta da yatsa, "Da kuma wannan." Ta kama duka nonuwan ta a hannu, "Sai kuma wannan." Ta k'arashe da nuna k'asan ta da yatsa sannan tace "Su kad'ai ne su ka mallaka min zuciyar Usman a hannu na, tabbas sihiri zai iya anfani a kan shi ta hanyar saka shi ya ci zarafi na, amma idan ki ka ce ya rufe idon shi sannan ya saurari zuciyar shi, to ko shakka ba na yi cewa sunan *Khadija* ne za ki ji ya fito a bakin shi."

Hannu tasa ta ciro gilashin ta ta bushe shi da baki kafin ta mayar ta kalle su Hassana da Husseina tace " *Ku daina wa kitse kallon rogo* idan ku ka aika shi baki zai fahimtar da ku asalin me ye shi."

Juyawa ta yi ta fice abinta ta na jujjuya k'ugu cikin k'arewa tafiyar da sai oga ake wa ita amma yau sun saka ta gwada mu su, har saida ta b'acewa ganin su Hassana ta sa k'afa ta ture kwanon tace "Kar wanda ya ci abincin, dan ba mu san me ta saka ba."

Husseina ce tace "Kinji shegiya, wai so take ta nuna babu abin da take, to ai ko da ki ka ganmu da hak'oran mu talatin ki ka gan mu, dan haka sai ki fad'awa kaji amma zabbi hira suke."

D'akin Haseenah suka shiga in da suka duba lungu da sak'o ba su ga wani abu ba, layar da mahaifin ta ya bayar Mariya ta taka kujera ta jefata bayan ma'ajiyar kaya (drower) ta kalli Haseenah tace "Ko da kin canza zaman kayan d'akin kar ki jefar da abin can ki sake mayar da shi, Baba ne yace a aje na tsari ne."

K'ala ba tace ba har Mariya ta sake d'aga katifar fa a b'angaren hannun dama ta aje wata layar tace "Duk halin da ake ciki kar ki sake ki aza kan ki ba b'angaren da layar nan take ba, kinji ko?"

Da kai kawai ta nuna ta ji, har suka gama aiki su na hira akan Khadija da abin da ya faru, haka suka gama ko sanin tafiyar su Khadija ba ta yi ba, Haseenah na ganin tafiyar su ta d'auke dula layoyin ta nasa su cikin shara, ana haka yamma ta yi ta karb'i girkin ta a hannun Khadija, yau ma saida ta kammala girkin ta d'auki d'an banza gishiri ta zuba ciki, ta gama shiryawa tsaf ta aje komai a muhallin shi.

Kamar jiya yau ma ba su iya cin abincin ba, haka su ka yi 'yan dubaru kowa ya bar wajen, sai dai ran Usman ya b'ace sosai, hakan ne ya sa lokacin da ya shiga yi mu su saida safe, Haseenah kuma da ke son sanin me zai faru ya sa ta biyo bayan shi, ya na shiga d'akin ta tsaya bakin k'ofa ta na sauraren su, ya samu Khadija d'akin ta kwance, fuska ba fara'a yace "Dan Allah zan rok'i alfarma a wajen ki."

Tashi ta yi zaune ta d'auki gilashin ta ta saka kafin tace "Alfarma kuma Abban Bilal, sanin kan ka ne kafi k'arfin kowace irin alfarma a waje na, fad'i kan ka tsaye insha Allahu zan ma ka idan da hali."

Saiwa ya gyara tsayuwa yace "Ba na son sake jin wani abu a cikin abinci idan 'yer uwar ki ta dafa, tunda na lura abun akwai almubazzaranci a ciki, kar fa ki manta kud'i na ke sawa ina siyo abincin nan, kar ku ganshi a zube kamar kayan banza dan an zube mu ku na shekara, ba ku tunanin akwai wanda na safe ma sai sun nemo? To ba na so daga yau, kar a sake kinji na fad'a mi ki."

Juyawa ya yi da fad'in "Saida safe." Da gudu Haseenah ta juya ta koma d'akin ta ta kwanta ta na haki, ya na fita Khadija ma shiru ta yi ta na tunani kafin daga bisani zuciyar ta ta hasko mata mafita ita ma, murmushi ta yi ta kwanta abinta bayan ta sake shafe jikinta da addu'a.


Da safe ma haka Haseenah ta gama shirya abin kari sai dai a k'urarren lokaci, hakan ne ya janyo ta manta ba ta zuba komai a abincin ba, ba dan ta ji abinda ya fad'a ba sai dan ta manta, ta gama shiri za ta fito ya shigo d'akin cikin tsadaddiyar shadda bla (bleue) sai k'amshi ya ke, rumgume ta ya yi ya sumbace ta kafin ya d'ago ta daga jikin shi, hannu ya sa aljihu ya kamo hannun ta ya d'ora mata wani matashin akwati na sark'a, da mamaki ta ke kallon abun har ta bud'a, da kan shi ya d'auki sark'ar ya mak'ala mata a wuya, sannan ya cire mata yan kunnan da ta saka ya saka mata na sark'ar, hannu ta sa ta shafa tace "Kai, amma na ji dad'i sosai da kyautar nan, nagode." Ta fad'a ta na kallon shi, murmushi ya yi yace "Ba komai bane wannan, irin faranta min da ki ke ai kin wuce karb'ar sark'ar zinare."

Zaro ido ta yi dan sai yanzu tasan sark'ar dake wuyanta, murna fa ba'a magana wajen Haseenah ta dangwala sark'ar zinare a wuya, haka su ka fito ta na karairaya kamar ta karye, da kan ta ta zuba mu su abincin dan tuni Bilal ya na islamiyya, Khadija da ta fahimci takunta kamar dariya ma ta bata, dan ga dukkan alama yau ta fara saka sark'a mai tsada, tab'e baki ta yi a ran ta tace "Da alama ba ki san sark'a mai tsada ba ko a ido, dan da kin sani da yanzu kin kashe kan ki da ganin kusan kullum sune a wuya na."

Lafiya lau suka ci abinci su ka kammala, saida ya mik'e zai fita ya kalli Khadija yace "Nagode da alfarmar da ki ka min, sannan ki min message d'in abubuwan da ku ke buk'ata, anjima zan turo Bilyamin ya kawo mu ku."

Ita kam dariya ma ya bata dan haka ta mi shi wani murmushi mai shiga rai tace "Angama ranka shi dad'e."

Ya na fita ta mik'e zata koma d'akin ta, kallon Haseenah ta yi ta na murmushi tace "Sai kuma gashi yau gishiri bai shiga abincinki ba, ko ya akayi haka ta faru oho?"

Kafin ta yi magana ta shige ta barta nan, ta na shiga falon ta ta tura mi shi sak'on abubuwan da suka kusan k'arewa da wanda ma suka k'are, lokacin har Haseenah ta shiga girkin rana aka kawo kayan, Usman ma gida ya dawo cin abinci dan har ga Allah ba ya so ana kai mi shi abinci waje in dai girkin Haseenah, dan ya gama fahimta tafi k'warewa wajen iya dafa shinkafa da jar miya, yamma na yi kuma Khadija ta karb'i girki, ita ma saida ta gama girkin ta lafiyayye sai kawai ta d'auki sukari (sugar) ta zuba a ciki, tsaf ta kawo shi ta jera kamar abun k'warai, sai dai yau a shirye take duk wacce za ayi ayi a gidan, dan ta lura Haseenah ba zaman lafiya take nema da ita ba.

Zaune suke wajen cin abinci Khadija na zuba ma kowa abincin, k'amshin abincin ne ya sa Usman had'iyar yawu har ya riga kowa kaiwa a baki, rufe ido ya yi ya tauna ya kuma had'e, bud'e ido ya yi ya sauke akan Khadija da ke shirin kai loma a bakin ta, shiru ya yi ya na kallon kowa har suka kai bakin su suma, kasa had'ewa su ka yi suka furzar dan haka Khadija ta d'ago ta kalli Haseenah, murmushi ta mata cike da makirci tace "Ramawa ki ka yi kenan?"

Zazzare ido Haseenah ta yi ta kalli Usman da ya kafe ta da ido ya na kallo, cikin in'i'na tace "...


*Maganin biri karen maguzawa, waya fad'a mi ki barno gabas take.*
12/02/2020 à 21:57 - 💋😘💋: 💑💑💑💑💑💑💑💑💑💑
*KALLON KITSE*
_(Ake wa rogo)_
💑💑💑💑💑💑💑💑💑💑


_SAMIRA HAROUNA_


*Litattafan marubuciyar*


*1* _KAUSSAR_
*2* _D'AUKAR FANSA_
*3* _BA SO BANE_
*4* _AUREN HAD'I_
*5* _SANIN MASOYI_
*6* _JIHADI_
*7* _K'ANGIN RAYUWA_
*8* _ITACE K'ADDARARMU_
*9* _KAWU NA NE_
*10* _MAATA_
*11* _KALLON KITSE..._

*SADAUKARWA GA*

_MATAN FARKO_ 🧕🏼 *(UWAYEN GIDA)*


🇸🇦 *ZAMAN AMANA WRITER'S*
_(Gidan zaman lafiya da amana insha Allah)_🤜🤛

```Fatan alkairi masoya```


_Bismillahir rahamanir rahim_


*23*


"Wallahi ba ni bace, babu abin da na saka a abincin nan."

Had'e fuska Khadija ta yi tace "Kinga Haseenah, ni da ke yanzu duk d'aya ne, tunda kin rama to komai ya wuce, kin fahimta."

Cikin b'acin rai Usman yace "Yanzu miye haka? Me ku ke son mayar da ni to? Ke koma miye ai laifin ki ne tunda ke ki ka fara, ki na babba amma ko tsaya d'aukar raini ga k'aramar k'anwar ki, mtssss."

Tsaye ta mik'e ta na kallon shi tace "Dakata Abban Bilal, ni nafi k'arfin na tsaya jawa kai na raini wajen wannan mutsitsiyar yarinyar, gata ka tambaye ta tsakani da Allah uban waye ya fara zuba gishiri ko sugar a abinci? Ita ce da kan ta, har ni za ta wa makirci, saboda ta baka ka kurb'a shine za ta dinga ja min magana a wajen ka ta hanyar lalata abincin da ta girka, me ta ke nufi da hakan? Tasan dole ni za'a zarga dama ba ita ba, shine ni ma na nuna mata mace ce ni kuma gaba na ke da ita ko a haihuwa."

Zata fice ya mik'e tsaye yace "Dawo nan."

Dawowa ta yi ta tsaya sai Haseenah da ta mik'e ta kalle shi tace "Wallahi k'arya ta ke min babu abin da na saka, kawai sharri ne ta ke so ta ja min, taya ma zan lalata abin da na girka da hannu na?"

Kusanta Khadija ta matso cikin b'acin rai ta nuna ta da hannu tace "Wallahi ki ka sake cewa ina mi ki k'arya sai na fitar mi ki da jini a baki, marar kunya kawai fitsararriya, ke har ni za ki kalla ki ce ina mi ki k'arya? Wace ce ke dan Allah da zan mi ki k'arya?"

Usman ma matsowa ya yi yace "Ta fad'a d'in k'arya ne, ko k'aryar ta mi ki ne ba ki aikata ba? To gata nan ki fitar mata jinin dan Allah, wallahi da na gaggauta d'aukar mataki a kan ki, kiji mace kai ki yi laifi kuma ki ce ba za'a mi ki magana ba, ke wace ce?"

Cikin tafasar zuci ta kalle shi tace "Ni ce ma macen? To ta mace maka k'ofar d'aki, kuma na fad'a wallahi ta sake cewa na mata k'arya sai na kife ta da mari kuma a gaban ka."

Ai fa abu ya yi k'amari, sai kawai Usman ya jawo Haseenah da k'arfi ya dawo da ita gaban Khadija yace "Ke fad'a mata ta yi k'arya na ga me za ta yi, kiji iskanci kai ki yi laifi kuma ki ce ba za'a mi ki magana ba, wacece ke da ki ka fi k'arfin a mi ki magana?"

Idon ta ne suka rufe ta kalli Haseenah tace "Ki fad'a idan ke yar halak ce."

Haseenah ta tabbatar babu abin da zai hana Khadija ta dake ta, dan haka ta koma gefen Usman ta na fad'in "Abban Bilal kaga, ni fa ba na son matsala, laifi ne ta aika ta kuma na yafe, dan haka kawai abar..."

Ba ta k'arasa maganar ba Khadija ta kife ta da mari, cikin hargagi ta shak'o wuyan ta tana fad'in "Wa ki ka yafewa? Ni wai ki ke cewa kin yafe wa? To bari ki gani idan na ci uban ki gobe ko kud'i aka baki ba za ki sake shiga harka ta ba."

Tuni Khadija ta yi fatali da ita a k'asa warwas, sosai ta shak'e wuyanta ta na jijjigata ta na fad'in "Za ki sake shiga harka ta, daga yau za ki sake rai na ni?"

Duk abin nan da ake Usman na ta k'ok'arin raba su amma Khadija ta rik'e ta sosai, saida ya sa k'arfi sosai ya rumgumo Khadija ya d'aga ta daga jikin Haseenah, jefar da ita ya yi gefe in da ya kaiwa Haseenah d'auki ya kamota ta tashi, kallonta ya ke duk ta fita hayyacinta ido sunyi waje saboda wahala, ganin haka ne ya sa Usman juyowa cikin b'acin rai ya kashe Khadija da mari, gilashin ta ne ya k'arasa fita ya fad'i, dafe kunci ta yi ta d'ago ta kalle shi, cikin tsananin hushi ya nuna ta da hannu yace "Wallahi yau sai kin tafi gidan ku, ba zan d'auki wannan iskancin ba, haka kawai saboda kifi yarinya k'arfi sai ki dinga mata cin kashin da ki ka ga dama, to ba zai yiwu ba, kawai kije gida sai na nemi ki."

Za ta yi magana Bilal ya sakaya hannun shi ta k'ugun ta ya na kallon Usman da ke rarrashin Haseenah ya nufi d'akin shi da ita, Bilal kam hannun ta ya kama yace "Mummy ki zo mu tafi, mu tafi gidan su Hajia kawai."

Sunkuyawa ya yi ya d'auko mata gilashin ta ya d'aga hannayen shi da nufin saka mata, b'acin rai ne ya saka ta fizgar gilashin ta karya shi gida biyu ta jefar, hanya ta kama da nufin komawa d'akin ta amma sai ta yi karo da kujera, hannun ta Bilal ya kama bai saki ba har saida ya kai ta d'akin ta, su na Bilal ya sake d'auko mata wani gilashin ya saka mata kafin yace "Mummy, meya sa Abba ya daina son ki yanzu?"

Kallon shi kawai ta yi ta mik'e ta d'auko akwatin ta ta zuba kaya, d'akin Bilal ta koma can ma ta had'o mi shi kayan shi kafin ta saka mayafi ta d'auki jakunkunan suka nufi k'ofar fita, a lokacin Haseenah ma sai kuka take ita wallahi gidan su za ta tafi kafin Khadija ta kashe ta, hakan ya sa lokacin da suka iso falon shi suka hangi Khadija da Bilal za su fita, da hanzari ya fito ya tare ta yace "Bilal d'ana ne, kuma ba da shi ki ka zo gidan nan ba, dan haka ki bar min yaro na."

Fuska a had'e tace "Ni ma zan tafi da shi ne saboda ko da na zo gidan tare na same ku."

Duk ya gane magana ce ta fad'a mi shi amma haka ya fizgo Bilal yace "Yana nan tare da ni, idan kuma da wanda ya isa ki aiko shi ya k'watar mi ki shi na gani."

Tab'e baki ta yi tace "Hum! Wa ma zan aiko ya k'watar min shi? Ai sai marar kunya irin ka."

Da yatsanshi ya nuna kan shi yace "Ni ne marar kunyar? Ni ki ke fad'awa haka Khadija?"

"An fad'a, da abin da za ka yi ne? Mugu azzalumi, ni dama nasan tunda ka ce za ka k'ara aure nasan abin da za ayi kenan, aikin banza kawai."

Da sauri Bilal ya tsaya tsakiyar su cikin d'aga murya yace "Abba."

Kallon shi ya yi ya d'an shafa kan shi, kamar zaiyi kuka yace "Abba nasha ganin ku kuna rigima akan abubuwa dayawa, amma ban tab'a ganin ku a irin wannan yanayin ba."

Hannun shi ya kama su ka nufi komawa cikin gidan, juyowa yaron ya yi ya na kallon mahaifiyar shi haka ita ma shi ta ke kallo, saida ta ga shigewar su ta juya ita ma dan ba zata tsaya rok'on shi akan Bilal ba, tunda ta haiho shi dai ai ta san ba zai raba ta da shi ba, mai gadi ta barwa kayan Bilal ta fice daga gidan ta hau adaidaita, kai tsaye kuma gida aka aje ta ta shiga ciki cike da kunya da kuma tafasar zuci, kamar yanda har yanzu gidan su ba su daina al'adarsu ba ta taruwa falon mahaifiyar su haka ma yau, da sallama ta shiga duk da taji hayaniyar su ba lallai ta bari su ji ba, ai kuwa ba su ji ba har saida ta shigo d'akin ta aje jakar ta k'ofar d'akin, kowa mamaki ne ya kama shi in da ake fad'in "Khadija, ke ce a wannan daren?"

Ashir ne ya d'ora da "Lafiya dai ko auta? Daga ina ki ke haka k'arfe goman dare?"

Saida ta k'are kallonsu duka taga yan uwan ta ne kafin ta k'arasa shiga ta je gaban Mama ta zauna kanta k'asa, Mama ce ta fara dafa ta tace "Khadija, lafiya na gan ki haka? Wani abu ne ya faru?"

Cikin k'unar zuci tace "Usman ne yace na zo gida sai ya neme ni, Bilal ma na tare da shi."

Mansur ne yace "To me ya sa? Me ki ka mi shi haka da ya d'auki wannan matakin."

Kallon shi ta yi tace "Saboda amaryar shi mana, saboda munyi fad'a da amaryar shi shine yace na taho gida, kuma wallahi ba zan koma gidan shi ba tunda abun shi akwai rashin mutumci, gwara su zauna shi da ita har duniya ta tashi."

A hankali Habeeb ya sa hannun shi ya shafi fuskar ta yace "Yatsu ne fa akan kumatunta, marin ki ya yi?" Ya tambaye ta, saboda idon ta sun rufe ya sa tace "Eh mana, bayan mari ma wace magana ce bai fad'a min ba."

"Mari kuma?" Cewar Ashir ya na sake juyo da fuskar ta, Naseer ne ya katse shi da cewa "Ai kuwa Usman bai nemi zaman lafiya ba, yanzu